Głód wiedzy i chęć pomocy BuenoPet, entuzjazm i zaangażowanie Kasi z Maybe Chart razem z doświadczeniem i wiedzą Pani Kamili Glasmann zaowocowały tym właśnie wywiadem. Wierzymy, że będzie to idealny wstęp do pogłębiania wiedzy na temat relacji z Twoim psem i że znajdziesz tu odpowiedź na choć jedno z nurtujących Cię pytań. Zapraszam do lektury !
BuenoPet: Proszę opowiedzieć o sobie, jak długo jest Pani Behawiorystką, co sprawiło że wybrała Pani taką drogę życiową ?
Kamila Glassman: Nazywam się Kamila Glassman, mam 32 lata. Od dziecka otaczałam się zwierzętami, jako nastolatka wyprowadzałam psy sąsiadów, byłam wolontariuszką w fundacjach na rzecz psów. Dzięki temu uczyłam się coraz więcej na temat psów, ich zachowań, problemów i psychiki.
W domu rodzinnym, mój tata prowadził hodowlę Rottweilerów gdzie pomagałam w opiece, szkoleniach, układaniu tych właśnie psów. Behawiorystką jestem od 10 lat, ukończyłam wiele kursów, seminariów. Obecnie sama na takich wykładam jako ekspert. Zajmuje się głównie agresją i różnymi niestabilnościami u psów.
BP: Jak rozmawialiśmy telefonicznie wraz z prowadzącą bloga dla psów sportowych Mabye Chart chcemy stworzyć serię artykułów poszerzających świadomość wśród ludzi, jak dbać o ich pupili i sprawić aby życie czworonogów jak i właścicieli było łatwiejsze, jaką najprostszą poradę dałaby Pani człowiekowi który z Behawiorystyką nie miał styczności a posiada już psa ?
KG: Każdemu takiemu właścicielowi radziłabym wprowadzać zasady, reguły i ograniczenia, aby pies był zrównoważony, zapewnić psu 100% jego potrzeb nie tylko żywieniowych czy spacerowych ale także hierarchii w domu aby on mógł się odwdzięczać lojalnością, respektem oraz miłością. Od pierwszego momentu gdy tylko pies wchodzi w rodzinę powinniśmy ustalać zasady aby pies czuł się częścią naszego stada i abyśmy my mogli cieszyć się sukcesem w postaci kochającego i stabilnego psa.
BP: Czy istnieje coś takiego jak rasa psa “agresywna” czy to jest tylko mit ?
KG: To jest tylko i wyłącznie mit ! Nic więcej. Agresywność u psa wywołuje człowiek, oraz jego błędy w wychowaniu lub wyborze psa. Są bowiem rasy na to podatne, to MY jako ludzie musimy brać na siebie odpowiedzialność wyboru odpowiedniej dla nas rasy. Musimy także zrozumieć że wygląd u psa to tylko przebranie a psychika u dużych jak i małych psiaków jest bardzo ale to bardzo podobna.
BP: jaki był Pani najcięższy przypadek psa ? i jak to się skończyło ?
KG: Najcięższe przypadki trafiają się przy okazji interwencji straży dla zwierząt, gdzie zamykane są pseudohodowle, a ja pomagam tym psiakom wyjść na prostą i dać szanse na adopcje. Nadmieniam iż każdy pies po dobrze wykonanej pracy behawiorystycznej będzie nadawał się do adopcji i to jest piękne !
BP: Podczas ankiety którą przeprowadziliśmy największą bolączką wśród właścicieli jest skakanie z radości na właścicieli po powrocie lub na gości, jak sobie z tym poradzić ?
KG: Nie powinniśmy sobie na takie przywitania pozwalać, można nauczyć psa spokojnego powidatania bez skakania. Moja rada to nigdy nie głaskać psa gdy robi coś źle, bo wtedy on odbiera to jako zaakceptowanie zachowania i przyzwolenie na skakanie. Ludzie nie witają się tak czule i z taką ekscytacją a skoro pies to członek rodziny, nie powinniśmy mu na więcej pozwalać. Do każdego psa też jest inna metoda, zawsze podchodzę indywidualnie do przypadku.
BP Jak ważnym elementem w domu, na terenie pieska, jest legowisko i dlaczego ?
KG: Legowisko jest bardzo ważnym miejscem dla psa. To miejsce odpoczynku, gdzie nikt nie powinien psu przeszkadzać gdy odpoczywa. Legowisko to miejsce odpoczynku, które należy do psa a nie do ogólnego użytku. Powinno być wielkości całego rozłożonego w poprzek pupila nie mniejsze ponieważ jeśli będzie zmuszony spać tylko zwinięty w kulkę może wystąpić zwyrodnienie kręgosłupa. Legowisko powinno być wygodne i dobrane pod gust psa, jeśli właściciel obserwuje, że pies nie lubi spać na łóżku czy kanapie legowisko powinno być twardsze jeśli lubi to miękkie.
Miejsce legowiska także ma znaczenie pies powinien widzieć co dzieje się w domu, jest wtedy spokojniejszy, miejsce w którym widzi wchodzących i wychodzących ludzi.
Przede wszystkim na legowisku psu nie powinno się przeszkadzać ponieważ to jego „prywatny” teren.
Bez swojego legowiska pies może być zdezorientowany, stać się strachliwy lub co gorsza przywłaszczyć sobie prawa do naszego fotela lub kanapy a to już jest sytuacją bardzo nie ciekawą.
BP: Jak Pani myśli czy Polacy jako właściciele psów są świadomi ? czy to się u nas zmienia ?
KG: Polacy jako właściciele psów mają coraz większą świadomość oraz wiedzę na temat realnych potrzeb oraz ogromu odpowiedzialności jaki spoczywa na nich gdy decydują się na psa, na szczęście do lamusa odchodzą czasy gdy biedna psina była uwiązana całe życie. Jednak muszę przyznać, że jeszcze sporo przed nami jako przed Narodem.
BP: wiadomo że aby dobrze ułożyć psa należy pracować z nim od małego jakie pierwsze kroki stawiać aby mieć psa towarzysza a nie rozpieszczonego lub co gorsza agresywnego.
KG: Najważniejsze aby od pierwszych dni traktować go jak dorosłego, od razu jak psia matka pokazywać co wolno a co nie wolno i to bardzo jasno i klarownie. Przede wszystkim aby czerpać z relacji z psem najpierw trzeba dużo od siebie dać, spokoju, cierpliwości, zaangażowania to wszystko wpływa na późniejszy sukces i spokój nasz i psiaka.
BP: A co zrobić jeśli już mamy takiego niesfornego psa w domu jak to naprawić ? Da się to zrobić samemu czy należy skontaktować się ze specjalistą ?
KG: Zależy od złożoności problemu, jeśli to błahostka to można próbować samemu, jeśli to poważny problem jak niszczenie naszych rzeczy, agresja to należy bardzo uważać żeby nie pogorszyć stanu psa, wtedy zalecam skontaktować się ze specjalistą.
BP: Czy jest jakiś gotowy schemat na korygowanie niechcianych zachowań jak właśnie skakanie, żebranie o jedzenie przy stole, szczekanie jak właściciele wychodzą z domu ? Czy do każdego psa i z każdym problemem należy podchodzić indywidualnie ?
KG: Do każdego psa podchodzi się jak do człowieka, indywidualnie. Nie ma gotowego schematu. Każda rasa jest inna i ma inne „wzorce zachowań” a do tego jeszcze każdy pies jest inny i ma swój niepowtarzalny charakter. Czyli nie można stworzyć schematu.
BP: Co Pani jako osoba doświadczona i ekspert przekazałaby właścicielom psów gdyby to miała być tylko jedna porada ?
KG: Super pytanie, to chciałabym aby przyszli właściciele brali pod uwagę więcej niż tylko to jak pies wygląda i jaką rasę myślą że lubią. Jeśli kochasz psy to pokochasz swojego z każdej rasy. Należy pamiętać aby dobrać psa pod swój tryb życia, poziom energii, ilość czasu niezbędnego do ułożenia psa to wszystko ma znaczenie i myśląc o tym wcześniej sprawi iż nie będziemy się męczyć ani my ani piesek.
BP: Jeden pies czy więcej? Jako zwierzęta stadne powinny czuć się dobrze w stadzie, ale chyba nie zawsze tak jest i niektóre wolą być jedynakami?
KG: To prawda, psy są stadne ale najbardziej potrzebują człowieka. Jakby pies miał wybór pomiędzy innym psem a człowiekiem zawsze pójdzie za człowiekiem. Jeśli chcemy mieć więcej psów, to musimy być wiadomi jak dobierać psy wedle energii, możliwości, warunków, stylów życia. Psy potrafią żyć w ogromnych stadach jeśli przewodnik czyli człowiek potrafi zachować między nimi równowagę.
BP: Adopcja czy zakup psa ?
KG: TO zależy od człowieka, stylu życia, warunków, oczekiwań wobec psa. Jest wiele czynników i pytań, które powinniśmy zadać sobie przed wyborem psa ze schroniska czy hodowli. Jedną z kompetencji Behawiorystki jest wybór odpowiedniej rasy dla właścicieli którzy np. nie posiadają wiedzy z tego zakresu.
BP: Czyli zajmuje się Pani nie tylko „Naprawą” ale również zapobieganiem potencjalnych problemów poprzez dobieranie psa do człowieka ?
KG: Tak, dobór psa do człowieka jest o niebo łatwiejszy niż naprostowanie błędów 😊
BP: Pies do domu z dzieckiem – adopcja? kupno? szczeniak? dorosły?
Jasne, pies z dzieckiem w domu to super pomysł, jeśli chodzi o adopcje namawiałabym na psa dorosłego, który w poprzednim domu miał kontakt z dziećmi i były one pozytywne. Przy szczeniaku musimy pamiętać o ogromie pracy jaki musimy włożyć w ułożenie psa, więc zadajmy też sobie pytanie czy uda nam się pogodzić układanie psa, wychowywanie dziecka i jeszcze np. praca.
Są też rasy, które po prostu nie są odpowiednie dla dzieci poniżej 7 roku życia np. maltańczyk, Jack Russel Terrier. Oczywiście są wyjątki i przy odpowiednim wychowaniu psa jak i malucha powinno być wszystko super. I pies jak i dziecko mogą cieszyć się wielką przyjaźnią.
BP: Dziękuję bardzo Pani Kamilo
KG: Również dziękuję